Voor mijn opleiding aan de Schrijversacademie moest ik weer een opdracht inleveren. Dit keer een liefdesbrief.
Hieronder het resultaat:
Lieve bruid,
Misschien fronsen jouw wenkbrauwen en begrijp je niet waarom ik jou zo noem. Misschien denk je nog niet aan een toekomst met mij, weet je niet waarom ik daar wel aan denk.
Ik heb jou mijn belofte gegeven. Dat moment weet je toch nog wel? Toen alles donker voor je was en je dacht dat het licht voor jou nooit zou opgaan, je kleren waren vuil, je riep mij. Ik hoorde je wel, maar ik antwoordde niet meteen.
Ik kwam naar je toe. Ik trok je uit het moeras waarin je gezonken was. Je klemde je aan mij vast en vertelde dat je mij nooit meer los zou laten. En toch heb je dat gedaan. Denk je niet meer aan het moment dat ik zo dicht bij je was? Dat mijn armen om jou heen waren geslagen en ik jou aan mijn hart drukte? Mijn lippen kusten jou en je vertelde mij hoe zwart mijn gekrulde haarlokken waren, zwart als een raaf. Je vertelde hoe mijn gezicht blonk als de zon en mijn stem was voor jou als het geluid van stromend water. Om ons heen was de geur van de roos en de lelie. Je fluisterde hoe zoet die geuren waren en dat ze voor altijd aan mij zouden herinneren.
Ik heb je verteld hoeveel ik van je hou. Ben je dat vergeten? Ben je dat echt vergeten? Elke dag luister ik bij de deur of ik je stem weer hoor. Ik hoor veel geluiden, maar niet jouw stem. Elke dag kijk ik door het raam of ik je slanke gestalte zie. De straat is altijd vol van mensen, maar jou zie ik niet. Waar blijf je? Wanneer kom je weer?
Ik heb jou gekozen als de minste van al je zussen, maar voor mij ben je dierbaar. Ik heb je naam op mijn hart geschreven. Je bent altijd in mijn gedachten. Je kunt mij wel vergeten, maar ik vergeet jou nooit. Je bent en blijft altijd de mijne.
Ik denk veel aan de dag dat ik je voor altijd mijn bruid mag noemen. Dat ik je op mag halen uit het huis van je ouders. Dan zullen wij ingaan in het paleis waar het nooit meer duister wordt en wij eeuwig samen zullen zijn.
Twijfel niet aan mijn belofte voor jou!
Deze brief zal bij jou vallen op de deurmat. Beloof me… laat deze niet onbeantwoord in de papierbak verdwijnen.
Mijn hartelijke liefde voor jou,
J.

Reactie plaatsen
Reacties
Anita wat heb je dit mooi geschreven
Ga zo door
Wat een mooi talent heb jij